بازخوانی ماموریت ضدایرانیها از نهادهای رسمی در کشور / اگر بیانیهای نبود، ماجرا به کجا میرفت؟
روایتسوزی از گزارشهای نهادهای رسمی در کشور در دو ماه گذشته، یکی از سرفصلهای اصلی عملیات روانی رسانههای ضدایرانی بوده است.
روایتسوزی از گزارشهای نهادهای رسمی در کشور در دو ماه گذشته، یکی از سرفصلهای اصلی عملیات روانی رسانههای ضدایرانی بوده است.
بعد از حمله تروریستی به حرم شاهچراغ(ع) داعش مسئولیت این حمله را پذیرفت؛ اما بیبیسی فارسی این روایت را شبههدار خواند و ناامنی به وجود آمده را قمار جمهوری اسلامی برای احیای سرمایه اجتماعی از دست رفته خود دانست.
اغتشاشات دوماه گذشته در کشور بهانه جدیدی دست کشورهای غربی عضو برجام به ویژه آمریکا داده تا این بار با بهانهای جدید میز مذاکرات برجام را ترک کند.
تا پیش از فوت مهسا امینی و اغتشاشاتی که به دنبال آن در کشور به وجود آمد، رسانههای ضد ایرانی عموماً مطالبی در خصوص خودکشی در ایران منتشر میکردند اما حالا به کشتهسازی روی آوردهاند.
اخیراً برخی رسانههای ضد ایرانی و وابسته به انگلیس، پس از انتشار شایعات مربوط به آشوبهای خیابانی در ایران، به شایعاتی در حوزه انرژی و گاز روی آوردهاند.
حق اعتراض، به کلیدواژه پرتکرار این روزها تبدیل شده است. اما آیا در تعریف حق اعتراض در ایران و سایر نقاط دنیا و در نوع مواجهه جامعه جهانی با آن تفاوتی وجود دارد؟
یکی از تکنیکهای پر کاربرد در رسانههای ضد ایرانی استفاده از منبع موثق و ویدئوهایی با عنوان اعتراض شماست؛ تکنیکی در آن تلاش دارد القا کند اخبار انتشاری مختص همان رسانه است.
یکی از نهادهایی که رسانههای ضد ایرانی در این ایام به نقل از آن خبر منتشر میکنند، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران است؛ نهادی که برخلاف اسماش به عنوان اعتبار اخبار این رسانهها عمل میکند.
حضور بدون حجاب الناز رکابی در فینال مسابقات صخره نوردی حواشی زیادی را به همراه داشت؛ یکی از این موارد تلاش برای تخریب وجهه نظام در افکار عمومی دنیا است.
طی سالهای اخیر برخی چهرههای خبری، ورزشی یا هنری ایران به اسم آزادی بیان به شبکههای معاند فارسی زبان پیوستهاند اما تجربه نشان داده این افراد در مواقعی مانند اغتشاشات اخیر میدان دار آشوب میشوند.