آنچه از چشم غالب تحلیلگران افتاده است، چرخش راهبردی غرب از «حذف فیزیکی» به «حذف گفتمانی» انقلاب اسلامی است؛
یکی از سوالات رایج در فضای سیاسی ایران این است که چرا رهبر انقلاب اسلامی از نفوذ و محبوبیت خود برای حل مستقیم مشکلات کشور استفاده نمیکنند؟ ؛
یکی از بخشهای مهم و قابل تأمّل بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی، هشدار نسبت به ماهیّت استکبار بود؛ یعنی خباثتی که فراتر از مواضع و سخنان آشکار دشمن است؛
خبر اعلام رسمی شهادت محمد الضیف فرمانده اسطورهای و چریک افسانهای غزه، همزمان شد با اعلام خبر جالب دیگری؛ محمد الضیف و دو پسر جوانش حافظ کل قرآن بودند و هستند و محافل قرآنی در غزه برپا می کردند. با شهادت محمد ضیف دوربینها سراغ خانواده او رفتند؛
حاجقاسم چند ماه قبل از شهادتش در پاسخ به یکی از نامههای محمد ضیف، او را «برادری عزیز»، «شهید زنده» و «مقاومی شجاع» نامید و برای او نوشت: دفاع از فلسطین افتخاری برای ما محسوب میشود؛
جنگی که در ۱۵ ماه رخ داد "نبرد اراده" ها بود و بی سابقه ترین و بی قاعده ترین بمباران دهه های اخیر در باریکه ای ۳۶۵ کیلومتری انجام گرفت که هدفش شکستن اراده حماس و مردم غزه بود؛ اسرائیل بارها تلاش کرد مردم این باریکه را به مصر کوچ دهد اما نتوانست و همزمان این مردم از مقاومت نهایت پشتیبانی را انجام دادند؛
ابو محمد جولانی، سرکرده هیئت تحریرالشام اعلام کرده انحلال گروههای مسلح و ادغام آن در ارتش یکی از اهداف دولت انتقالی سوریه است!؛
این روزها طیفی از مدعیان اصلاحات که مسئولیتهای دولتی دارند در اقدامی هماهنگ با مقامات آمریکایی(که انشاءالله تصادفی باشد)و بهگونهای کمسابقه به تزریق یأس و ناامیدی در افکار عمومی روی آوردند...؛
چه چیزی بیش از دولت اسد در دمشق میتواند اسرائیل را تهدید کند؟ این چیزی غیر از سر برآوردن نهائی یک جریان مقاومت مردمی از نوع حزبالله لبنان یا از نوع حشدالشعبی یا از نوع انصارالله یمن در سوریه نیست؛
به هیچوجه نباید از تحولات صورت گرفته دچار یأس شد. در معادلات منطقهای برد نهایی با کسی است که قادر باشد از بحرانها برای خود فرصت بسازد؛