قیمت‌های نجومی کاغذ زیر سایه نظارت صفر

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی رواج ۲۴ به نقل از تسنیم ، قیمت کاغذ در شهریورماه امسال نسبت به سال گذشته، حدود ۴۰ درصد افزایش را تجربه کرد. روند صعودی قیمت‌ها در بازار ظهیرالاسلام طی هفته‌های اخیر متوقف نشد؛ به‌طوری که روز گذشته هر بند کاغذ تحریر ۷۰ در ۱۰۰، با ۲۰۰ هزار تومان افزایش به دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسید.

فعالان بازار کاغذ دلایل مختلفی را برای این روند عنوان می‌کنند، در حالی که محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور، در اردیبهشت‌ماه امسال از برنامه دولت برای حمایت از واردات کاغذ گفته و آن را «یک الزام» توصیف کرده بود؛ واردکنندگان از عدم‌تخصیص ارز به این امر می‌گویند و آن را یکی از دلایل اصلی افزایش قیمت‌ها در بازار کاغذ می‌دانند؛ امری که حدود ۹ ماه است به تعویق افتاده است و قرار است با دستور معاون اول رئیس جمهور این خلأ تاحدودی جبران شود. هرچند انتظار می‌رفت انتشار خبر تخصیص ارز به‌میزان ۴۰ میلیون دلار نقشی در تعدیل قیمت‌ها ایفا کند، اما این روند نه‌تنها کاهش نیافت که مسیر صعود خود را ادامه داد.

افزایش یک‌شبه قیمت‌ها در بازار کاغذ

احمد شریفان، کارشناس و فعال بازار حوزه کاغذ، در گفت‌وگو با تسنیم، علت اصلی فضای ایجادشده در بازار را «هیجان متأثر از اسنپ‌بک» دانست و افزود: اخبار مربوط به اسنپ‌بک هیجانی را در بازار ایجاد و قیمت‌ها را دچار تحول کرد، اما برخی از عزیزان نیز دارند از این آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند، به‌طوری که کاغذ تحریر که در هفته‌های گذشته به‌قیمت یک میلیون و ۵۷۰ هزار تومان در هر بند خرید و فروش می‌شد، روز گذشته به دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسید و کاغذ A4 نیز در هر بسته با ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان افزایش قیمت همراه بود.

او ادامه داد: افزایش قیمت زمانی منطقی است که کالاهای جدیدی که خریده می‌شود، در بازار توزیع شود. الآن که همان کاغذهایی که پیش‌تر خریداری شده بود، در بازار موجود است و قاعدتاً نباید با چنین قیمت‌هایی عرضه شود.

نظارت؛ پاشنه آشیل این روزهای ظهیرالاسلام

شریفان یکی از دلایل اصلی جو حاکم بر بازار کاغذ را «عدم‌نظارت» دانست و توضیح داد: قیمت کاغذ یک‌شبه ۳۰ درصد افزایش می‌یابد و کسی نیست که وارد بازار شود و بپرسد؛ فاکتور خریدتان چقدر است که با این قیمت عرضه می‌کنید؟

این پیشکسوت بازار کاغذ تصریح کرد: پیش از این نظارتی در بازار وجود داشت اما در این روزها حداقل من ندیده‌ام کسی وارد بازار شود و بخواهد نظارتی روی قیمت‌ها انجام دهد، در چنین شرایطی هم مصرف‌کنندگان کاغذ متضرر می‌شوند و هم فعالان بازار کاغذ و کسبه سرمایه خود را از دست می‌دهند. من فکر می‌کنم ارشاد برنامه‌ای برای ساماندهی به بازار کاغذ ندارد، که اگر داشت نمی‌گذاشت وضعیت کاغذ به مرحله بحرانی خود نزدیک شود.

افزایش ۴۰۰هزارتومانی کاغذ زیر سایه انفعال مسئولان

«عدم‌نظارت» موضوعی است که دیگر فعالان بازار کاغذ نیز بر آن تأکید می‌کنند، محسن قدبیگی، از دیگر فعالان بازار کاغذ، در گفت‌وگو با تسنیم، ضمن تأیید این موضوع گفت: در هفته‌های گذشته قیمت کاغذ تحت تأثیر اخبار سیاسی روز مانند فعال شدن اسنپ‌بک و قیمت ارز، روند افزایشی داشته است؛ به‌طوری که قیمت‌ها در این مدت ۴۰۰ هزار تومان افزایش داشته است اما کسی نیست که بر بازار و قیمت‌ها نظارت داشته باشد.

او ادامه داد: این در حالی است که کاغذهایی که الآن در بازار توزیع می‎شود، قبلاً و با دلار ۷۰هزارتومانی و با ارزی که دولت به واردکنندگان داده بود، خریداری شده است، الآن نیز قرار است تخصیص ارز دوباره اتفاق بیفتد و حدود پنج ماه آینده، واردکنندگان به ارز خود خواهند رسید.

قدبیگی با بیان اینکه «بازار هیجانی» است، یادآور شد: به‌نظر می‌رسد با شتابی که بازار در قیمت‌گذاری کاغذ داشته است، در اواخر هفته جاری یا هفته آینده، ما شاهد اصلاح قیمت‌ها و تعدیل آن باشیم.

تکیه صرف بر واردات

این فعال بازار کاغذ در پاسخ به این پرسش؛ “با توجه به شرایط ایجادشده، بازار کاغذ در شش ماه دوم سال را چطور ارزیابی می‌کنید؟” گفت: در شش ماه دوم معمولاً ما با افزایش قیمت مواجه هستیم؛ چرا که عمده مصرف کاغذ در این بازه زمانی رخ می‌دهد. اما امیدواریم که با فاصله گرفتن بازار از نرخ‌های هیجانی، روند کاهشی قیمت‌ها را از هفته آینده تا حدودی شاهد باشیم.

به‌نظر می‌رسد رها کردن بازار و تکیه دولت تنها بر واردات کاغذ آن هم بدون داشتن برنامه‌ای مشخص برای تولید و تقویت بنیه تولید داخل، از جمله دلایل سردرگمی‌های ایجادشده در وضعیت کنونی بازار است.

تولید کاغذ ایرانی در دولت سیزدهم شتاب بیشتری گرفت و توانست ظرفیت‌های داخل را شکوفا کند و میزان تولید را از چهار هزار تن، به ۸۰ هزار تن در سه سال برساند. هرچند به کیفیت و نرخ کاغذ ایرانی توسط مصرف‌کنندگان انتقاد وارد است، اما دولت می‌توانست به‌جای تکیه صرف بر واردات، بخشی از سرمایه را معطوف به تولید کند و با واردات ماشین‌آلات جدید و مواد اولیه تولید کاغذ، مسیر طی‌شده را نادیده نگیرد و چشم‌انداز وسیع‌تری نسبت به مسئله کاغذ داشته باشد.