اظهارات نادرست یک کارشناس اقتصادی/ آیا همه مشکلات با مذاکره حل میشود؟

گروه اقتصادی پایگاه خبری – تحلیلی رواج۲۴: در این گزارش، به بررسی صحت این ادعا بر اساس دادههای موجود، تجربههای جهانی، و وضعیت اقتصادی ایران میپردازیم:
آیا تنها راه احیای اقتصاد ایران، توافق است؟
در حالی که توافقات بینالمللی میتوانند در بهبود شرایط اقتصادی مؤثر باشند، اما تجربه و تاریخ نشان میدهد که این مساله مطلق نیست. به عنوان مثال تجربه برخی کشورها مانند ونزوئلا و کره شمالی حکایت از آن دارد که بدون اصلاحات داخلی، حتی لغو تحریمها نیز منجر به توسعه پایدار نمیشود. در مقابل، کشورهایی مانند ترکیه و هند توانستهاند با اصلاحات ساختاری، افزایش شفافیت، و توسعه بخش خصوصی، بخشی از مسیر رشد را حتی در شرایط محدودیت خارجی طی کنند. به عبارتی باید گفت که توافق میتواند مسیر را هموار کند، اما الزاماً شرط کافی برای رشد اقتصادی نیست. در واقع، اصلاحات داخلی در حوزههایی چون سیاستگذاری اقتصادی، ساختارهای حکمرانی، مقابله با فساد و حمایت از تولید داخل، نقش کلیدیتری نسبت به توافقات بینالمللی ایفا میکنند.
آیا سرمایه، تکنولوژی و نیروی انسانی متخصص باید الزاماً از خارج وارد شود؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که سرمایه خارجی (FDI) در بسیاری از کشورها نقش مهمی در توسعه اقتصادی داشته، اما اتکا صرف به آن، سیاستی پرریسک و ناپایدار است. ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی خود و ظرفیتهایی که در کشور وجود دارد، دارای ظرفیتهای داخلی قابل توجهی برای جذب و بهکارگیری سرمایههای داخلی است. از سوی دیگر بخش خصوصی خود ظرفیت عظیمی برای حل مشکلات اقتصادی است. به گزارش آمار اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و با همکاری پژوهشکده آمار مرکز آمار ایران که در اسفند ماه سال ۹۷ منتشر شد، در حال حاضر بخش خصوصی، کمتر از پنجاه درصد در اقتصاد کشور نقش دارد که اگر این مساله حل شود، مشکلات دیگر نیز به دنبال آن حل خواهد شد.
در زمینه تکنولوژی نیز واردات میتواند مکملی برای توسعه باشد، اما بسیاری از کشورها با تکیه بر توان بومی، موفق به توسعه فناوریهای داخلی شدهاند. ایران نیز با توجه به زیرساختهای علمی، دانشگاهها و شرکتهای دانشبنیان، ظرفیت بالایی برای بومیسازی فناوری دارد؛ چالشی که بیشتر به نبود مدیریت کارآمد و ضعف در تجاریسازی دانش بازمیگردد.
درباره ادعای واردات نیروی متخصص نیز باید گفت که اتفاقاً در کشور ما مساله برعکس است. ایران با پدیده «فرار مغزها» مواجه است، نه کمبود منابع انسانی متخصص. بنابراین، سیاست مؤثر در این حوزه نه واردات نیروی خارجی، بلکه حفظ، جذب و میدان دادن به نخبگان داخلی است.
ادعای گمراه کننده
بنابراین با توجه به نکات گفته شده، این ادعا که «هیچ راهی جز توافق نداریم» از منظر کارشناسی، نادرست و گمراه کننده است. اگرچه توافقهای بینالمللی و رفع تحریمها میتوانند شرایط اقتصادی را تسهیل کنند، اما توسعه پایدار اقتصادی نیازمند مجموعهای از عوامل داخلی مانند اصلاحات ساختاری، ثبات سیاسی و اقتصادی، شفافیت و حمایت از نوآوری است. همچنین، سرمایه، تکنولوژی و نیروی متخصص، لزوماً نباید از خارج وارد شوند؛ بلکه ایران ظرفیتهای بالفعل قابل توجهی در این سه حوزه دارد که تاکنون بهدرستی فعال نشدهاند.
/// انتهای پیام
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰