چرا برخی گناهکاران غرق در نعمت هستند

به گزارش رواج ۲۴ به نقل از –خبرگزاری فارس– گروه قرآن و فعالیت‌های دینی: پیامبر (ص) خطاب به امام علی (ع) می‌فرمایند: «یاعَلی ! سَیِّدُ الکَلامِ القُرآنُ» ای علی! برترین سخن، قرآن است. (تفسیرابی الفتوح ۲/۳۱۹)خداوند در آیه آغازین صفحه ۱۳۲ مخاطبان قرآن را دو گروه شامل کسانی که گوش شنوا دارند و دعوت پیامبر را اجابت می‌کنند و کسانی که چشم و گوششان را بسته‌اند و مانند مردگان می‌مانند، معرفی می‌کند.آیه بعدی آیه ۳۷ سوره انعام است، این آیه برای کسانی نازل شد که از پیامبر(ص) تقاضای معجزه مانند حضرت موسی(ع) و یا حضرت عیسی(ع) کرده بودند. خدا به پیامبرش فرمود: اگر معجزه هم نشان دهم اینها پس از پایان معجزه عذر دیگری می‌تراشند و اگر معجزه بیاورم و اینها ایمان نیاورند، دیگر فرصت توبه نخواهند داشت و به عذابی دردناک دچار و نابود می‌شوند.در ادامه می‌فرماید که در قرآن هیچ چیزی را برای شما کم نگذاشته‌ایم، یعنی همه موضوعات زندگی و تربیتی در آن بیان شده است، البته اگر منظور از کتاب عالم هستی باشد، یعنی هر چه که در این دنیا لازم باشد را برای شما آفریده‌ایم.در ادامه می‌فرماید که چرا برخی از کفار هنگامی که عذاب بر آنها نازل شد به درگاه خدا زاری نکردند.خدا می‌فرماید که علت دو چیز است: اول قلب آنها تیره و سخت شده و هدایت در آن اثرگذار نیست.دوم اینکه شیطان اعمال زشت آنها را در ذهنشان زیبا و متمدنانه نشان می‌داد و گمان می‌کردند کارشان خوب و درست است.خدا می‌فرماید که وقتی تذکرات و دستورات جواب نداد، درهای نعمت را به روی آنها گشودیم و آنها به جای شکرگزاری از جبهه حق فاصله گرفتند و سر به طغیان و رفاه‌زدگی نهادند، لذا همه آنها را با عذابی دردناک نابود کردیم.