مذاکره زیر آتش را نمی‌پذیریم

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی رواج ۲۴ به نقل از ایرنا ، جنبلاط پس از دیدار و رایزنی با «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان، گفت: من پیشتر نظرم را درباره مذاکره با همه کشورها و در همه زمینه‌ها اعلام کرده‌ام اما نمی‌توانیم با مذاکرات زیر آتش دشمن موافقت کنیم.

وی افزود: ما درباره موضوعاتی مانند خروج دشمن از خاک لبنان، برقراری آتش بس کامل، تثبیت آتش بس و بازگشت ساکنان جنوب به منازلشان مذاکره و گفت وگو می‌کنیم.

جنبلاط گفت: میان لبنان و رژیم صهیونیستی آتش بس برقرار است اما شرایط سال ۱۹۴۹ با شرایط امروز بسیار متفاوت است ولی ما همچنان به معادله زمین در مقابل صلح پایبند هستیم.

وی در پاسخ به پرسشی درباره عادی سازی روابط لبنان و رژیم صهیونیستی، تصریح کرد: ما فقط به آتش بس پایبند هستیم و عادی سازی در کار نیست.

جنبلاط درباره انحصار سلاح در دست ارتش نیز، گفت: ما خواستار تقویت ارتش لبنان هستیم اما هیچ کمکی به ارتش نشده است.

رئیس سابق حزب سوسیالیست ترقی‌خواه لبنان افزود: نباید فراموش کنیم که یک سال دیگر همه نیروهای حافظ صلح از جنوب خواهند رفت و ما به نیروهای بیشتری برای جنوب و مرزهای سوریه نیازمند هستیم.

به گزارش ایرنا، جنبلاط» پیش تر در اظهاراتی تاکید کرده بود که طرح خلع سلاح مقاومت، دیکته‌ای اسرائیلی است و امکان ندارد کسی تسلیم را به ما تحمیل کند.

وی در گفت وگو با روزنامه فرانسوی زبان «لوریان لوژور» لبنان، گفت: این طرح می‌گوید که حزب الله را خلع سلاح کنید تا سپس ببینیم چگونه باید (رژیم) اسرائیل را برای عقب نشینی از خاک لبنان راضی کنیم.

رئیس سابق حزب سوسیالیست ترقی‌خواه لبنان افزود: واقعیت این است که اسرائیل مواضعش در جنوب لبنان را تقویت کرده است.

جنبلاط تصریح کرد: بار دیگر تکرار می‌کنم که رزمندگان حزب الله جزئی اصیل از جامعه لبنان هستند.

یک سال از توافقی که قرار بود جنگ رژیم صهیونیستی علیه لبنان را متوقف کند، می‌گذرد؛ اما واقعیت میدانی چیزی جز ادامه حملات این رژیم نبوده است.

رژیم صهیونیستی یکم اکتبر ۲۰۲۴ (۱۰ مهر ۱۴۰۳)، تجاوز خود را به لبنان شروع و بعد از دو ماه سرانجام روز چهارشنبه هفتم آذر با میانجیگری آمریکا آتش‌بس را امضا کرد، اما بطور مداوم آن را نقض کرده است.

بر اساس توافق آتش بس، نظامیان رژیم صهیونیستی می‌بایست در مدت ۶۰ روز از جنوب لبنان خارج می‌شدند، ولی این رژیم برخلاف قوانین بین المللی نظامیان خود را در پنج موقعیت راهبردی در این منطقه نگه داشت و آنجا را ترک نکرد.