شهر ام‌البنین‌ها

به گزارش رواج ۲۴ به نقل از -فارس– برایشان سخت بود که جگرگوشه‌هایشان را راهی جبهه کنند. جبهه‌ای که می‌دانستند از زمین و آسمانش آتش می‌بارد، اما این مادران از حضرت ام البنین(س) که در بین زمینی‌ها و آسمانی‌ها به بانوی ادب شهرت یافته، ادب در محضر ولی زمان را یاد گرفته بودند و در سالروز وفات حضرت ام‌البنین(س) یاد می‌کنیم از مادران شهدا. مادرانی که گاهی همه پسرانشان شهید شدند؛ مادرانی که خودشان به همراه ۶ـ ۵ فرزندانشان در موشک‌باران‌ها شهید شدند و مادرانی که تنها فرزندشان را راهی جبهه کردند.

پسرانم در راه بی‌بی زینب(س) شهید شدندبی‌بی موسوی مادر ۲ شهید و ۲ جانباز مدافع حرم از لشکر فاطمیون است. مادری که صبرش ستودنی‌ست برای فرزندش سیداسحاق که در ۱۹ سالگی عازم سوریه شد و بعد از دو سال رفت و آمد بالاخره ۳۱ فروردین ۹۴ در پی آزادسازی درعای سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرش به دست داعشی‌ها افتاد؛ پیکری که وقتی به آغوش مادر بازگشت نه سری داشت، نه دستی و نه پایی. این مادر فرزند دیگرش سیدابراهیم را راهی دفاع از حرم حضرت زینب (س) کرد و او هم که دارای دو فرزند بود، در سال ۹۳ جانباز شد. سیدمهدی فرزند دیگر این مادر به همراه سیداسحاق راهی سوریه شد و چند بار مجروح شد.اما سیدمحمد دومین شهید این خانواده مجاهد در سال ۹۴ و بعد از شهادت برادرش با اینکه صاحب چهار دختر بود، راهی حلب سوریه شد و بعد از شهادت، پیکر مطهرش هیچ‌گاه برنگشت. این مادر شهید درباره حضور فرزندانش در سوریه می‌گوید: «پسران من در راه دفاع از حرم بی‌بی‌زینب(س) شهید شدند. من اوایل فروردین ۱۳۹۴ و قبل شهادت پسرانم خواب حضرت زینب(س) را دیدم که دو قواره چادر به من هدیه دادند و به من گفتند که به مقام و منزلت رسیدی. وقتی هم که سیداسحاق می‌خواست به سوریه برود، به من گفت: مادر اگر من شهید شدم گریه نکنی. گفتم: مگر می‌شود گریه نکنم؟! گفت من که برای دفاع از حرم بی‌بی‌جان می‌روم. اگر شهید شوم و شما گریه کنی، آبروی من پیش حضرت زهرا (س) می‌رود. من همانجا از حضرت زینب(س) صبر خواستم و به من صبر بر فراق فرزندانم را دادند.»