روایت یک فداکاری بی‌پایان در دفاع از ایران و مقاومت

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی رواج ۲۴ به نقل از ایسنا، همزمان با اولین سالگرد شهادت «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه فقید جمهوری اسلامی ایران، «محمد صادق فضلی» مشاور وزیر و مدیرکل وزارتی وزارت امور خارجه در زمان این شهید، به بیان ویژگی‌های اخلاقی و کاری این شهید پرداخت.

فضلی پیش از این سمت‌های دستیار وزیر امور خارجه و مدیرکل غرب آسیا و شمال آفریقا، رئیس اداره لبنان و نیز تجارب دیپلماتیک در سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی ایران در بحرین و لبنان را در سابقه کاری خود دارد.

گفت‌وگوی ایسنا با محمدصادق فضلی را می‌خوانید:

با توجه به سال‌های همکاری شما با شهید امیرعبداللهیان، مهم‌ترین ویژگی‌های این شهید در حوزه کاری و مهم‌ترین دغدغه ایشان در این حوزه چه بود؟

با توجه به افتخار داشتن سابقه همکاری بیش از بیست سال با شهید امیرعبداللهیان در وزارت امور خارجه، به‌طور کلی باید بگویم که ایشان در هر مسئولیتی که داشتند، دغدغه اصلی‌شان «انجام درست آن ماموریت و انجام کار به بهترین شکل ممکن، بدون از دست دادن وقت و در نظر گرفتن عامل زمان و مکان»، بود؛ فرقی نمی‌کرد که کارشناس باشد یا رئیس اداره یا مدیرکل، سفیر یا معاون وزیر، دستیار رئیس مجلس یا وزیر امور خارجه. در تمامی مراحل رشد کاری، این دغدغه آن شهید عزیز بود اما اگر بخواهم به‌طور تخصصی به ویژگی‌های کاری ایشان بپردازم، باید به چند ویژگی مهم ایشان اشاره شود:

ذهنیت راهبردی و توانایی تصمیم‌گیری در بحران‌ها

دکتر امیرعبداللهیان دارای تفکر و نگاه استراتژیک بود که می‌توانست در روبرو شدن با بحران‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، تصمیماتی محاسبه شده و دقیق اتخاذ کند. نمونه آن را می‌توان در بحران‌های متعدد دید؛ مانند جنگ در سوریه یا تهدیدات تروریستی در عراق، ایشان توانست با درک عمیق از تحولات ژئوپلیتیکی و استراتژیک منطقه، راهکارهایی ارائه دهد که منافع جمهوری اسلامی ایران حفظ شود. یا مورد دیگر، زمانی که کشور به واکسن کرونا نیاز داشت. در همان روز اول وزارت، رفع نیاز این کشور را در اولویت تمام کارها گذاشت. به‌علاوه، شهید امیرعبداللهیان همواره بر راهکارهای پایدار و درازمدت تأکید داشت که علاوه بر تأمین امنیت ملی ایران، به تقویت ثبات و امنیت منطقه‌ای نیز کمک می‌کرد.
تحرک بالا و پرکاری و بهره‌گیری از تخصص و تجربه همراه با تعهد و فداکاری

روحیه کاری او در دیپلماسی فعال و تلاش مستمر برای حل مسائل و بحران‌ها تجلی پیدا می‌کرد. یکی از ویژگی‌های مهم دکتر امیرعبداللهیان توانایی منحصر به فرد او در انجام مذاکرات پیچیده دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی بود. در مذاکرات هسته‌ای و رفع تحریم، در مذاکرات مربوط به بحران‌های سوریه و یمن، در مذاکرات دوجانبه با برخی کشورهای همسایه از جمله در بحران آذربایجان، در مذاکرات مرتبط با بازگرداندن روابط با کشورهای عربی که قطع با ایران قطع رابطه کرده بودند، در مذاکرات با سازمان‌های بین المللی و در بسیاری موارد که مجال ذکر آن‌ها این‌جا نیست، سعی می‌کرد بدون معطل ماندن یک پرونده، به سراغ پرونده‌های دیگر برود. سرعت ایشان برای استفاده از وقت و فرصت و پیشبرد امور برای حصول اهداف یا نزدیک شدن به آن‌ها، به گونه‌ای بود که معمولا ما به عنوان همکاران ایشان، عقب می‌افتادیم. همزمان چندین پرونده را پیگیری می‌کرد و با تکیه بر دقت در تحلیل شرایط و استفاده از عقل جمعی، همواره راه‌هایی را برای حفظ منافع حداکثری ایران پیدا می‌کرد. با توجه به تخصص‌های دیپلماتیک ایشان، مذاکرات را به شکلی پیش می‌برد که نتایج آن منافع ایران و آرمان‌های انقلاب اسلامی را تأمین کند.
دکتر امیرعبداللهیان در تمام دوران فعالیت خود، روحیه‌ای فداکارانه و متعهدانه داشت و نسبت به مسئولیت‌های خود در عرصه سیاست خارجی و دیپلماسی، تعهدی عمیق داشت و از تمام تلاش خود برای پیشبرد اهداف جمهوری اسلامی ایران استفاده می‌کرد. این روحیه فداکاری باعث شد که ایشان همواره در مسیر وظایف خود پیشگام باشد و هیچ‌گاه از سختی‌ها و چالش‌ها نترسد.

حفظ اصول و ولایت‌پذیری و انعطاف‌پذیری در دیپلماسی

شهید امیرعبداللهیان همواره به اصول جمهوری اسلامی ایران پایبند بود و در مسیر ولایت حرکت می‌کرد. نگاه ایشان به ولایت، تبعیت کامل و حرکت پشت سر مقام معظم رهبری بود. هرچند او روحیه‌ای انعطاف‌پذیر و واقع‌بین داشت اما هیچ‌گاه در مسیر رسیدن به منافع ملی و دفاع از حقوق مردم، از اصول کوتاه نیامد. این ویژگی به او امکان می‌داد که در شرایط متغیر و پرچالش منطقه‌ای، سیاست‌های ایران را به‌طور مؤثر پیاده‌سازی کند. حفظ امنیت ملی ایران، حفظ استقلال و کسب منافع حداکثری برای کشور، حمایت از ملت‌های مظلوم و مقابله با سلطه‌جویی‌های غرب از جمله همین اصول است. در عین حال، او همواره به بهبود روابط با کشورهای مختلف در همه مناطق جهان و تأمین منافع ملی از طریق دیپلماسی فعال و انعطاف‌پذیر می‌اندیشید.

شهید امیرعبداللهیان همواره حامی حقوق بشر واقعی و حقوق ملت‌های مظلوم بود. در شرایط بحرانی منطقه‌ای و جهانی، او همواره بر لزوم حمایت از مردم مظلوم فلسطین، یمن، سوریه و عراق تأکید می‌کرد. او معتقد بود که حقوق بشر باید به‌طور واقعی و نه به‌طور گزینشی در سطح جهانی رعایت شود و برای جلوگیری از ظلم به ملت‌ها باید گام‌های عملی برداشته شود.

آگاهی دقیق از تحولات میدانی و دیپلماتیک و پیوند دادن آن‌ها

یکی از ویژگی‌های برجسته‌ شهید امیرعبداللهیان، شناخت دقیق و نزدیک او از تحولات میدانی و عرصه دیپلماتیک بود و به همین دلیل می‌توانست بین تحلیل‌های میدانی و تصمیمات دیپلماتیک پیوند خوبی برقرار کند. به‌عنوان مثال، در بحران سوریه، وی ارزیابی ‌خوبی از تحولات میدانی داشت و به همین دلیل در زمان عهده دار بودن معاونت عربی و آفریقایی و حتی در دوره وزارت، سیاست‌های کشور را متناسب با آن تحولات طراحی می‌کرد. در انجام عملیات وعده صادق یک نیز ما شاهد همین وضعیت هستیم. در مذاکرات و کنفرانس‌های مختلف، همواره بر اهمیت همگرایی نیروهای مقاومت در برابر تهدیدات مشترک تأکید داشت و معتقد بود که ایران این توانایی را دارد که از طریق حمایت مستشاری از دولت‌های قانونی در برابر تهدیدات خارجی، به تثبیت و حفظ امنیت منطقه کمک کند.
استفاده از توانمندی‌های انسانی و سازمانی

یکی دیگر از ویژگی‌های بارز دکتر امیرعبداللهیان، توانمندی در استفاده از ظرفیت‌های انسانی و سازمانی بود. او به‌خوبی از شبکه‌های دیپلماتیک و نیروهای جدید، قدیم، با تجربه، پیشکسوت، چه شاغل و چه بازنشسته، بدون تاثیر پذیری از جناح‌بندی‌ها و خط‌کشی‌های بدون فایده، بهره می‌برد و همواره تلاش می‌کرد که منابع انسانی موجود در دستگاه دیپلماسی ایران به‌طور مؤثر به‌کار گرفته شوند تا در مواقع حساس، ایران بتواند با سرعت و کارایی بالا به مسائل و بحران‌های مختلف پاسخ دهد. شهید امیرعبداللهیان با داشتن روحیه‌ای کمک کننده و حمایتی، به‌طور مستمر به جوانان کمک می‌کرد و به آموزش و پرورش نسل جوان دیپلمات‌ها و ایجاد زمینه‌های رشد حرفه‌ای برای آنان اهمیت زیادی می‌داد و در این مسیر از تجربیات خود برای تربیت نسل جدید دیپلمات‌ها استفاده می‌کرد. در همین مسیر، ضمن تاکید بر آموزش همه همکاران در هر مرحله‌ای، تلاش کرد فعالیت دانشکده روابط بین‌الملل را استمرار بخشد و آن را برای تامین نیروهای مناسب و کارآمد دستگاه سیاست خارجی در آینده، ارتقا دهد.

رویکرد چندجانبه‌گرایی در دیپلماسی

دکتر امیرعبداللهیان به‌ویژه در تحولات منطقه‌ای، همواره رویکردی چندجانبه‌گرایانه داشت. او بر این باور بود که برای مقابله با چالش‌های بزرگ منطقه‌ای، باید با کشورهای مختلف و گروه‌های مختلف در ارتباط بود و از تمامی ابزارهای دیپلماتیک برای پیشبرد منافع ملی ایران استفاده کرد. این رویکرد در تعاملات ایران با کشورهای منطقه‌ای و همچنین در مذاکرات هسته‌ای به‌وضوح مشاهده می‌شد.

تعهد به توسعه روابط با جهان اسلام

شهید امیرعبداللهیان، ضمن توجه به منافع ملی ایران، همواره بر توسعه روابط با کشورهای اسلامی و تقویت همگرایی جهان اسلام تأکید داشت. او از حضور فعال ایران در مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی دفاع می‌کرد و معتقد بود که برای مقابله با تهدیدات مشترک جهان اسلام، باید وحدت و همگرایی میان کشورهای اسلامی تقویت شود. این دیدگاه او باعث شد که در عرصه‌های مختلف، ایران بتواند به‌عنوان یک بازیگر اصلی در تحولات منطقه‌ای و جهانی نقش‌آفرینی کند.

نظارت دقیق و ارزیابی مستمر

یکی دیگر از ویژگی‌های اساسی شهید امیرعبداللهیان، نظارت دقیق بر روند اجرایی امور و سیاست‌ها و ارزیابی مستمر نتایج آن‌ها بود. او همواره از نزدیک تحولات را پیگیری می‌کرد و در صورت لزوم، به ‌سرعت استراتژی‌های جدیدی برای مواجهه با چالش‌ها اتخاذ می‌کرد که باعث شد همواره در اتخاذ تصمیمات دیپلماتیک و استراتژیک خود، موفق باشد.
حس مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی به مردم

شهید امیرعبداللهیان نسبت به مسئولیت‌های خود در قبال ملت ایران و حتی کشورهای مسلمان بسیار دلسوز و حساس بود. او به‌ویژه در زمان‌هایی که کشور در معرض تهدیدها یا بحران‌ها قرار داشت، با جدیت و انگیزه فراوان تلاش می‌کرد تا بهترین تصمیمات را اتخاذ کرده و از منافع مردم و کشور دفاع کند. در تمام این دوره وزارت ایشان، شاهد این بودم که در همه کارها، طراحی‌ها، اقدامات و سایر مسائل، چگونه کار کند تا باری از دوش مردم برداشته شود و وضعیت مردم بهبود یابد. این حس مسئولیت‌پذیری در دوران حضور او در راس دستگاه دیپلماسی ایران، از جمله در بحران‌های عراق، سوریه، لبنان، یمن، بحرین و فلسطین، همواره خود را نشان می‌داد.

حس عدالت‌خواهی

باید گفت یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های اخلاقی شهید امیرعبداللهیان عدالت‌خواهی است. او همیشه در برخورد با مسائل مختلف کاری و سازمانی و همچنین مسائل سیاست خارجی، بر اصل عدالت تأکید داشت و تلاش می‌کرد تا ایران در تعاملات جهانی، همواره به‌عنوان حامی عدالت شناخته شود. این ویژگی در مواضع او در خصوص فلسطین، یمن، سوریه و عراق کاملاً نمایان بود.
مهمترین ویژگی روحی و شخصی ایشان چه بود؟

در این باب باید به چند ویژگی اشاره کنم:

اول: صداقت و راست‌گویی

صداقت و شفافیت در گفتار و رفتار یکی از ویژگی‌های برجسته شخصیتی ایشان بود. چه در تعاملاتی که با همکاران، دوستان، سایر شخصیت‌های داخلی و مردم داشت و چه در تمامی مذاکرات و تعاملات سیاسی و دیپلماتیک، او همواره به‌طور واضح و صریح، نظرات و مواضع جمهوری اسلامی ایران را بیان می‌کرد. این صداقت و شجاعت در کلام، شخصیت معتبری از او در میان افراد، چه در داخل و چه در خارج ایجاد کرد.

دوم: احترام به دیگران و رفتار حرفه‌ای

همیشه با احترام به دیگران و در کمال ادب و نزاکت در تعاملات دیپلماتیک عمل می‌کرد. او به‌ویژه در مواجهه با همکاران خارجی، حتی در مواقعی که با اختلافات عمده روبه‌رو بود، همواره در تلاش بود تا احترام متقابل و حسن‌نیت را حفظ کند. این ویژگی او باعث می‌شد که به‌عنوان یک دیپلمات با اخلاق، مورد احترام جهانیان باشد.

سوم: تواضع، فروتنی و مهربانی

با وجود اینکه دکتر امیرعبداللهیان در جایگاه‌ بالای دولتی و دیپلماتیک قرار داشت، هیچ‌گاه از فروتنی و تواضع دست نکشید. او در تمام دوران کاری خود، هیچ‌گاه به برتری خود نپرداخت و همیشه بر اهمیت گروه ‌کاری و همکاری با دیگران تأکید داشت. این تواضع در کنار شجاعت و قاطعیت او در برابر دشمنان، شخصیت بسیار متعادلی از وی به‌جا گذاشت.

چهارم: فداکاری و ایثار

روحیه فداکاری و ایثار یکی دیگر از ویژگی‌های اخلاقی برجسته دکتر امیرعبداللهیان بود. او در بسیاری از بحران‌ها، با جان و دل در خدمت کشور و مردم خود بود و حتی در شرایط بحرانی که تهدیدات جدی علیه جانش وجود داشت، هیچ‌گاه از وظایف خود دست نکشید تا جایی که شاهد بودیم در سفری که قرار بود به سوریه برود و رژیم صهیونیستی با تهدید از پرواز ایشان ممانعت کرد، از مرز زمینی به دمشق رفت و با مقامات آن کشور دیدار کرد. حضور او در میدان‌های دیپلماتیک و میدانی در کنار نیروهای مقاومت، نشان‌دهنده فداکاری بی‌پایان او در دفاع از منافع ایران و کشورهای منطقه بود. اهتمام او به وضعیت کودکان در غزه، در دوره‌ای که جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی آغاز شده بود، به گونه‌ای بود که در بسیاری از جلسات می گفت من نمی‌توان در اینجا بمانم و کودکان و زنان بی‌گناه در غزه، زیر بمب‌های رژیم جنایتکار صهیونیست، در ترس و حشت و جراحت و در معرض ناامنی قرار دارند.
پنجم: تقوا و اخلاق فردی

همه ما دکتر امیرعبداللهیان را با ویژگی‌های اخلاقی فردی بسیار قوی می‌شناسیم. او همواره به اصول دینی و اسلامی پایبند بود و این اصول را در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود به‌کار می‌بست. حسین امیرعبداللهیان کسی بود که اخلاق را به معنای واقعی با همه اجزای آن، از دوره جوانی، بر خود مسلط کرده بود و اسطوره اخلاق و تقوا به شمار می رفت. او به معنای واقعی کلمه، انسانی متدین و خداجوی بود که همواره برای تقرب به خداوند تلاش می‌کرد و هیچ یک از تغییراتی که در زندگیش داشت، او را در این مسیر تغییر نداد و مصداق کلام سردار شهید سلیمانی عزیز بود که می گفت قبل از شهادت، شهید شد
تجربه کار کردن با ایشان چگونه بود؟

شهید دکتر حسین امیرعبداللهیان با ویژگی‌های اخلاقی برجسته‌ای که بیان شد و با توجه به تخصص‌های فنی و دیپلماتیک، در جایگاهی قرار داشت که همه دوست داشتند با ایشان کار کنند؛ نه به دلیل وزیر بودنش، بلکه به دلیل شخصیت دوست داشتنی و همه‌جانبه‌ای که داشت، مورد توجه همه بود. لذا اگر چه ایشان پرکار و پرتحرک بود، اگرچه پر سرعت و با گام‌های بزرگ حرکت می‌کرد، اگرچه قاطع و سختگیر در مسائل قانونی و مسائل مرتبط با مردم و کشور بود، اما به دلیل روحیاتی که داشت، همکاری با این شهید، یک افتخار بود و لذتی بی‌پایان داشت.

اجازه دهید به این نکته اشاره کنم که از نظر من، امیرعبداللهیان، باغبانی بود که اگر زمین خشکی را به او می‌دادند، آن را به باغی آباد و زمینی حاصلخیز تبدیل می‌کرد و اخلاق باغبان و ثمره کار، بودن در کنار او را بسیار مطلوب می‌کرد. در کار با ایشان، همواره آرامش، متانت، آموزش، پرورش، امنیت، خدمت، بزرگی، قاطعیت، انعطاف و هر چه خوبی هست را شاهد بودم. رفتار اخلاقی و انسانی او، همواره منبع الهام برای دیگران بود و معتقدم ادامه‌دهنده راه ایشان، بر پایه اصول اخلاقی و انسانی، می‌تواند در عرصه‌های مختلف دیپلماتیک و اجتماعی به موفقیت‌های بزرگی دست یابد.

با توجه به تعاملی شما در جایگاه مشاور وزیر و مدیرکل وزارتی وزارت امور خارجه با ایشان داشتید نوع نگاه ایشان به رسانه‌ها و خبرنگاران چگونه بود ؟

دکتر امیرعبداللهیان، نگاه قابل توجهی به رسانه‌ها و خبرنگاران داشت. ایشان مانند بسیاری دیگر، رسانه‌ها را یکی از ارکان اصلی در شکل‌دهی به افکار عمومی و تأثیرگذاری بر سیاست‌ها می‌دانست اما نکته مهم در این میان، توجه ایشان به رسانه و خبرنگار، به عنوان مهمترین عوامل در جهاد تبیین بود. از همین رو، ارتباطی نزدیک و مثبت با خبرنگاران برقرار می‌کرد. برخی ویژگی‌ها و اصولی که شهید امیرعبداللهیان در تعامل با رسانه‌ها و خبرنگاران دنبال می‌کرد، اشاره می‌کنم:

رسانه‌ها به عنوان ابزاری برای انتقال واقعیت‌ها

ایشان همواره بر این باور بود که رسانه‌ها باید به عنوان ابزارهایی برای اطلاع‌رسانی صحیح و دقیق عمل کنند و به ترویج حقیقت و واقعیت‌ها بپردازند. او معتقد بود که در شرایط بحرانی یا پیچیده، وظیفه رسانه‌ها انتقال اطلاعات دقیق و بی‌طرفانه به افکار عمومی و ایجاد روایت صحیح است تا از ایجاد روایات ساخته شده توسط دشمنان و معاندان یا روایت سازی های ناصحیح جلوگیری شود. من شاهد این بود که در تعامل با خبرنگاران، اطلاعات صحیح و مبتنی بر واقعیت‌های موجود را در اختیار آنان قرار می داد تا اخبار و تحلیل‌ها دقیق و مطابق با واقعیت باشند.

خبرنگاران به عنوان شرکای دیپلماتیک

شهید امیرعبداللهیان همواره خبرنگاران را به‌عنوان شرکای دیپلماتیک دستگاه سیاست خارجی می‌دید. او می‌دانست که خبرنگاران می‌توانند در تحلیل‌های سیاسی و دیپلماتیک تأثیرگذار باشند و در انتقال پیام‌ها و سیاستهای کشور نقش مهمی ایفا کنند. بنابراین، او همواره سعی می‌کرد با خبرنگاران ارتباطی باز و شفاف برقرار کند.
اهمیت به انعکاس سیاست‌های خارجی ایران

شهید امیرعبداللهیان به‌ویژه در زمینه سیاست خارجی ایران، تأکید زیادی بر نقش رسانه‌ها در آگاهی‌رسانی به افکار عمومی داخلی و بین‌المللی داشت. او به‌خوبی می‌دانست که رسانه‌ها می‌توانند در به تصویر کشیدن دستاوردهای دیپلماسی کشور و روشن کردن مواضع جمهوری اسلامی ایران در برابر مسائل جهانی مؤثر باشند. برای مثال، در مواقعی که ایران با چالش‌هایی مانند تحریم‌ها یا بحران‌های منطقه‌ای مواجه بود، او همواره تلاش می‌کرد تا پیام‌های دیپلماتیک کشور به‌صورت واضح و شفاف از طریق رسانه‌ها منتشر شود.

تاکید بر تعامل سازنده با رسانه‌های بین‌المللی

دکتر امیرعبداللهیان به تعامل مثبت و سازنده با رسانه‌های بین‌المللی نیز توجه داشت. او می‌دانست که در دنیای امروز، رسانه‌های بین‌المللی نقش قابل توجهی در شکل‌دهی به افکار عمومی جهانی دارند. او با دیپلماسی و شفافیت در برابر رسانه‌های بین‌المللی، به‌ویژه در مواقع بحرانی، تلاش می‌کرد تا از طریق گفت‌وگو و تبادل اطلاعات، مواضع جمهوری اسلامی ایران را به‌درستی منتقل کند و از تحریف اطلاعات و اخبار جلوگیری کند.

احترام به خبرنگاران و همکاران رسانه‌ای

شهید امیرعبداللهیان به خبرنگاران و نمایندگان رسانه‌ها احترام فراوانی می‌گذاشت و همواره بر لزوم حفظ حرفه‌ای‌گری و اخلاق در تعاملات با آنان تأکید داشت. او باور داشت که خبرنگاران باید در انجام وظایف خود آزادانه عمل کنند و این آزادی در چارچوب اصول اخلاقی و حرفه‌ای قرار گیرد. در نتیجه، همیشه از این امر حمایت می‌کرد و روابطی مبتنی بر احترام متقابل برقرار می‌ساخت.
شفافیت در اطلاع‌رسانی

دکتر امیرعبداللهیان به شفافیت در اطلاع‌رسانی معتقد بود و در بسیاری از مواقع، به‌ویژه در شرایط بحرانی، اطلاعات را به‌طور دقیق و به موقع در اختیار رسانه‌ها قرار می‌داد. او اعتقاد داشت که شفافیت در بیان مسائل، چه در حوزه داخلی و چه در سیاست‌های خارجی، می‌تواند به تقویت اعتماد عمومی و جهانی نسبت به جمهوری اسلامی ایران کمک کند. همچنین، او از خبرنگاران خواسته بود که در زمان گزارش‌دهی به مسائل مختلف، به صحت و دقت اطلاعات توجه ویژه داشته باشند.

پاسخگویی به سوالات و انتقادات رسانه‌ای

شهید امیرعبداللهیان همواره به پاسخگویی به سوالات و انتقادات رسانه‌ها اهمیت می‌داد. او بر این باور بود که دیپلمات‌ها باید در برابر رسانه‌ها پاسخگو باشند و در صورت لزوم، توضیحات لازم را ارائه دهند. او این رفتار را نه تنها به‌عنوان یک وظیفه حرفه‌ای بلکه به‌عنوان یک اصل اخلاقی می‌دید که باعث تقویت شفافیت و اعتماد عمومی می‌شود.

مراقبت از پیام‌ها و اهداف دیپلماتیک

دکتر امیرعبداللهیان در تعاملات با رسانه‌ها، همیشه مراقب بود که پیام‌ها و مواضع جمهوری اسلامی ایران به‌طور درست و مؤثر منتقل شود. او بر این نکته تأکید داشت که رسانه‌ها باید از کانال‌های رسمی و معتبر اطلاعات را دریافت کنند تا هیچ‌گونه تحریف یا سوء‌تفاهم درخصوص سیاست‌ها و تصمیمات ایران ایجاد نشود. در این راستا، او همواره از متخصصان روابط عمومی و دیپلماسی عمومی و رسانه ای برای هماهنگی با رسانه‌ها بهره می‌برد.

نگاه انتقادی به رسانه‌های مخالف

دکتر امیرعبداللهیان در عین احترام به آزادی رسانه‌ها، به رسانه‌های مخالف و کسانی که عمدتاً به‌دنبال تحریف واقعیت‌ها بودند، به‌ویژه در عرصه جهانی، به‌طور انتقادی نگاه می‌کرد. او معتقد بود که برخی رسانه‌های غربی و بین‌المللی گاهی از حقیقت‌نمایی فاصله می‌گیرند و اهداف خاص سیاسی را دنبال می‌کنند. بنابراین، او به‌دقت به این رسانه‌ها واکنش نشان می‌داد و سعی می‌کرد تا از طریق کانال‌های رسمی و دیپلماتیک، پاسخ‌های مناسب و مستند به آنها ارائه کند.
اگر خاطره‌ای از همکاری و همراهی با ایشان دارید ذکر کنید

خاطرات با ایشان که بسیار است و فقط مربوط به دوران وزارت ایشان هم نیست. از جمله در باب تعامل و احترام به کار حرفه‌ای و رسانه‌ای و یقین دارم که اگر جشنواره‌ای از خاطرات اصحاب رسانه درباره ایشان برپا شود، نکات و خاطرات ناب و زیادی بازگو خواهد شد.

در تمامی مواردی که قرار بود گروهی از ایشان مصاحبه‌ای بگیرند، به حاشیه حضور آن‌ها از جمله اینکه آن‌ها را در انتظار نگذارد یا پذیرایی آن‌ها به شکل مطلوب و شایسته‌ای انجام شود، تاکید داشت. حتی در سفری که برای شرکت در نشست سالانه شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده بود، گروه خبری که همراه ایشان بودند، کمی با ناهماهنگی مواجه بودند. ایشان در تمامی برنامه‌ها و جلسات و ملاقات‌ها، ابتدا منتظر می‌شد تا گروه خبری برسند و در جای خود مستقر شوند و سپس به کار خود می‌پرداخت. در بسیاری از سفرها همین‌طور بود. این‌طور نبود که امور گروه خبری را صرفا به یک همکار واگذار کند و همواره توجه و توصیه لازم را داشت که گاهی با اعتراض همراهان مواجه بود.

فراموش نمی‌کنم که وقتی در سفرها عازم ماموریتی بودیم که گروه خبری هم حضور داشتند، دکتر امیرعبداللهیان چه در ابتدای سفر و چه در انتهای سفر، به محض ورود به هواپیما، ابتدا به محل استقرار خبرنگاران می‌رفت و ضمن سلام و احوالپرسی، از همراهی آنان تشکر می‌کرد و یا به آنان خداقوت می گفت. همانطور که گفتم، خاطرات زیادی وجود دارد و ایشان به ویژه به بانوان و افرادی که سن نسبتا بالاتری داشتند، توجه می‌کردند.

هرگز یک سفر ایشان را فراموش نمی‌کنم. اجازه بدهید این خاطره را اینجا بازگو کنم. زمانی که ایشان معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه بود، سفر مهمی به لبنان داشت و قرار بود از آنجا به سوریه برود. در آن زمان، آقای پازوکی که یکی از همکاران خبری بسیار محترم و حرفه‌ای ایرنا هست (اکنون بازنشسته شده‌اند)، رئیس دفتر ایرنا در لبنان بود و به ایشان ماموریت داده شده بود برای پوشش خبری این سفر، به دمشق برود. دکتر امیرعبداللهیان نیز ایشان را می شناخت. به دلیل ناهماهنگی کوچکی که ایجاد شده بود، زمان ورود هیات به دمشق و استقرار در هتل، آقای پازوکی در لابی هتل همچنان منتظر ایستاده بود. وقتی شهید امیرعبداللهیان در بدو ورود به لابی، او را دید و متوجه مساله شد، بلافاصله کارت اتاق خود را به ایشان داد و گفت شما در اتاق من مستقر شوید و من در لابی می مانم زیرا برای من سریع اتاق فراهم می‌شود اما شاید شما معطل شوید. هرچند که دوستان این مساله را به سرعت حل کردند و جناب پازوکی در اتاق خود مستقر شد، اما این توجه و اهتمام اخلاقی شهید امیرعبداللهیان در مقابل بسیاری از همکاران و همراهان ایشان، مورد توجه بود و مدت‌ها راجع به آن سخن می گفتند.

روحش شاد و سلام علیه یوم ولد، یوم یموت و یوم یبعث حیا.