داستان پروژه‌ای که رهبر انقلاب آن را مصداق نبود سرعت عمل دانستند
به گزارش رواج ۲۴ به نقل از –گروه اقتصادی خبرگزاری فارس؛ کریدور بین‌المللی شمال-جنوب (INSTC) در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی با هدف اصلی ایجاد یک مسیر ترانزیتی کارآمد و مقرون‌به‌صرفه برای حمل کالاها از هند به اروپا و بالعکس از طریق مسیر ایران شکل گرفت که در واقع مسیر سنتی و دریایی کانال سوئز را دور می‌زند.کریدور شمال-جنوب می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در افزایش تبادلات تجاری بین هند، ایران، روسیه، آسیای مرکزی، قفقاز و سایر کشورهای منطقه داشته باشد و به تحکیم روابط ژئوپلیتیک و اقتصادی بین این کشورها کمک کند. بر اساس گزارش‌های سازمان ملل، حجم تجارت بین کشورهای عضو این کریدور در سال ۲۰۲۱ حدود ۲۵۰ میلیارد دلار بوده‌است. پیش‌بینی می‌شود که با توسعه زیرساخت‌ها و تسهیل فرآیندهای گمرکی، این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰۰ میلیارد دلار افزایش یابد.کارشناسان بر این باورند که تجاری‌سازی این کریدور، تقویت همکاری‌های منطقه‌ای و کاهش وابستگی به غرب را به عنوان سلاحی در برابر تحریم‌ها در پی خواهد داشت.این کریدور ۷۲۰۰ کیلومتری که دارای سه شاخه شرقی (آسیای مرکزی)، شاخه میانی (دریای‌خزر) و شاخه غربی (آذربایجان و ارمنستان) است، می‌تواند هزینه و زمان گذر کالا را به ترتیب ۳۰ و ۴۰ درصد نسبت به مسیر سنتی کانال سوئز کاهش می‌دهد.در دیدار امروز (۱۸ اسفند) مقام معظم رهبری با کارگزاران نظام، یکی از مسائل مهم برای حل مشکلات اقتصادی را لزوم سرعت عمل در تصمیم‌گیری و اقدام دانستند.ایشان کریدور شمال-جنوب را به عنوان مثال عنوان کرد و فرمودند: «از وقتی که این فکر به ذهن ما می‌رسد، تا وقتی که تصمیم می‌گیریم این کار را انجام بدهیم، فاصله‌ی زیادی به وجود می‌آید. در حالی که گاهی اوقات این فاصله می‌تواند به یک‌دهم تقلیل پیدا کند».
این کارشناس، عامل بعدی را ترانزیت ریلی این کریدور دانست که به واسطه عملکرد نامطلوب شرکت راه‌آهن ایران و عدم تکمیل حلقه مفقوده ریلی رشت-آستارا، جذابیت ترانزیت یکپارچه و مقرون‌به‌صرفه از این کریدور را کاهش داده و ذینفعان را کم کم به سوی استفاده مجدد از مسیرهای دریایی سوق داده است.کریم‌نیا تصریح کرد: عامل بعدی را باید در همکاری‌های کشتیرانی و بنادر ایران با دو کشور روسیه (دریای خزر) و هند (دریای عمان) جست‌وجو کرد که این همکاری‌های روند رو به جلویی نداشته است.این کارشناس ترانزیت در نهایت افزود: عامل نهایی را می‌توان عدم وجود فرماندهی واحد در خصوص کریدورها و ترانزیت کشور تلقی کرد که هم‌زمان ۲۴ دستگاه در آن دخیل هستند و به صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند. به عنوان نمونه، بارهای ترانزیتی در مبادی زمینی و دریایی کشور بین ۵ تا ۲۰ روز درگیر طی فرآیندهای ترخیص کالای ترانزیتی هستند که به جذابیت مسیرهای عبوری از ایران ضربه زده است. این در صورتی است که ترانزیت به معنای گذر بوده و نیاز به بازرسی عمیق کالا وجود ندارد و صرفا بررسی‌های سطحی برای گذر سریع کالا نیاز است
برچسب ها :#خط_رهبری ، تقویت جایگاه ژئوپلیتیکی ، کریدور_شمال_جنوب
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰